Odsłonięcie pomnika w Podkamieniu

Zbrodnia w Sahryniu


http://pl.wikipedia.org/wiki/Zbrodnia_w_Sahryniu


Продолжать?

 

Widać, że nie znasz historii, a o Wołyniu wiesz niewiele. To może powiesz mi dlaczego cały Wołyń usiany polskimi pomnikami, pomnikami ofiar i na każdym pomniku napis o setkach zamordowanych? A ten kto się uratował, ta garstka ludzi żyje. Oni składali zeznania w IPN-nie! Tam są wszelkie informacje i zeznania świadków! Jak masz takie myślenie, to może powiesz dlaczego na Wołyniu nie ma żadnego pomnika, podkreślam żadnego gdzie było by napisane, że są to ofiary, gdzie były by nazwiska kobiet, dzieci, noworodkówl, poprostu bezbronnyh ofiar!!! Dlaczego w tzw. wolnej Ukrainie nie postawili pomników swoim ofiarom, jeżeli takie jak mówisz były?

 

Продолжаем дальше


http://otherside.com.ua/news/detail.php?lang=2&id=5143

P.S. Pani Marysiu, Вы включайте логику. Если бы я не знал всей этой истории, я бы в принципе не знал, где мне что найти по данной теме.

 

Wysyłasz linki z różnymi listami i zapytaniami ze strony polskiej do Ukrainy. Jak narazie żadnej oficjalnej odpowiedzi z Ukrainy.I jeszcze jedno: w czym byli winni Polacy, że upa zamordowało ok. 200 tys. ludzi?

 

http://www.poczytaj.pl/156245 - to tak dla ogólnej treści
http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=121

Krystyna Lubieniecka-Baraniak, Gdy brat staje się katem, Fundacja Nasza Przyszłość - Szczecinek 2007.
Edward Brzezowski, Zagłada Brzeziny, Wspomnienia z Wołynia, Olsztyn 2001.
Krzysztof Bulzacki, Polacy i Ukraińcy – trudny rozwód, Wydawnictwo Na Rubieży 1997.
Henryk Cybulski, "Czerwone noce", Warszawa 1966.
Wiktor Krzysztof Cygan, Kresy we krwi, 2006
Władysław Demiańczuk, Wybaczyć nie znaczy zapomnieć, Toronto 1996.
Maria Dębowska, Kościół katolicki na Wołyniu w warunkach okupacji 1939-1945, Rzeszów 2008.
Mieczysław Dobrzański, Gehenna Polaków Na Rzeszowszczyźnie w latach 1939-1948.
Dymtro Doncow, Nacjonalizm, Wstęp, tłumaczenie, komentarz i analiza Wiktor Poliszczuk, Kraków 2008.
Władysław Filar, "Przebraże bastion polskiej samoobrony na Wołyniu", Warszawa 2007.
Władysław Filar, Eksterminacja ludności polskiej na Wołyniu w II wojnie światowej.Warszawa 1999
Władysław Filar, Wołyń 1939-1944.Eksterminacja czyli walki polsko-ukraińskie, Toruń 2003
Władysław Filar, Przebieg i przyczyny konfliktu ukraińsko-polskiego na Kresach Południowo-Wschodnich II RP., 2002
Edward Groos, Zbrodnie Ukraińskiej Powstańczej Armii, Głogów 1999.
Edward Gross, Tragedia Podola, Głogów 2007.
.
Wiktor Jacewicz, Jan Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego po okupacją hitlerowską w latach 1939-1945, Warszawa 1977.
Jadwiga Jackowska, Jan Maria Jackowski, „Znad Dniepru nad Odrę. Wspomnienia Matki i syna”. Oficyna wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2008. (nacisnąć link)
J. Janczarski, Kronikarskie zapisy z lat cierpień i grozy w Małopolsce Wschodniej 1939-1946, Lwow-Kraków 1982
Stanisław Jastrzębski, Ludobójstwo nacjonalistów ukraińskich na Polakach na Lubelszczyźnie w latach 1939-1947.
Stanisław Jastrzębski, Martyrologia polskiej ludności w województwie lwowskim. Zbrodnie popełnione przez nacjonalistów ukraińskich
Stanisław Jastrzębski’ Ludobójstwo ludności polskiej przez OUN-UPA w województwie stanisławowskim w latach 1939-1946, Warszawa 2004
Stanisław Jastrzębski, Samoobrona Polaków na Kresach Południowo-Wschodnich II RP w latach 1939-1946, Warszawa
Aleksander Korman, Stosunek UPA do Polaków na Ziemiach Południowo-Wschodnich II Rzeczpospolitej.
Aleksander Korman, Niekarane zbrodnie SS-Galizien z lat 1943-1945, Londyn 1969
Aleksander Korman, Ludobójstwo UPA na ludności polskiej. Dokumentacja fotograficzna, Wrocław 2003.
Aleksander Korman, Stosunek UPA do Polaków na Ziemiach Południowo-Wschodnich II RP, Wrocław.
Andrzej Kornatowski, Płonącym Wołyniu, 2006
Józef Korzeń, Pamięć narodowa, Kraków 2005.
·Anna Kownacka-Góral, Z Przebraża na Wołyniu do Opola, Wydawnictwo Polihymnia, Lublin.
·Władysław Kubów. Polacy i Ukraińcy w Berezowicy Małej koło Zbaraża, Wydawnictwo Alexander 1992.
Władysław Kubów, Krwawe zapusty w Berezowicy Małej.
Władysław Kubów, Terroryzm na Podolu.
Władysław Kubów, Terroryzm na Podolu Zachodnim, Warszawa 2008
Lucyna Kulińska. Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich na tle losów ludności polskich Kresów w latach 1943-1947, t. 1 i 2, Kraków 2002, 2003.
Lucyna Kulińska i Adam Roliński. Antypolska akcja nacjonalistów ukraińskich w Małopolsce Wschodniej w świetle dokumentów Rady Głównej Opiekuńczej 1943-1944, Kraków 2003.
Lucyna Kulińska i Adam Roliński. Kwestia ukraińska i eksterminacja ludności polskiej w Małopolsce Wschodniej w świetle dokumentów Polskiego Państwa Podziemnego 1942-1944, Kraków 2004.
Lucyna Kulińska. Dzieci Kresów, Warszawa 2003.
Lucyna Kulińska. Dzieci Kresów II, Kraków 2006.
Lucyna Kulińska. Dzieci Kresów III, Kraków 2009.
Łukasz Kuźmicz, Zbrodnie bez kary, Wydawnictwo Sandra w Rzeszowie 2006.
Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939-1945, Praca zbiorowa pod red. Ks. Józefa Krętosza i Marii Pawłowiczowej, Opole 2005.
Romuald Niedzielko, „Kresowa księga sprawiedliwych 1939-1945. O Ukraińcach ratujących Polaków poddanych eksterminacji przez OUN i UPA”, Warszawa 2007.
Grzegorz Mazur, Pokucie w latach drugiej wojny światowej, Kraków 1995.
Witalij Masłowśkyj, Z kim i przeciw komu walczyli nacjonaliści ukraińscy w latach II wojny światowej.
Jan Młotkowski, W XX wieku torturowano w Europie za wyznanie rzymskokatolickie (w języku polskim i niemieckim).
Nacjonalizm a tożsamość narodowa w Europie Środkowo-Wschodniej w XIX i XX w.
Opole 2000
Filip Ożarowski, Gdy płonął Wołyń, Chicago 1999.
Wiktor Poliszczuk, "Dowody zbrodni OUN i UPA" , Toronto 2000.
Wiktor Poliszczuk, Rok 1943: OUN Bandery na Wołyniu".
Wiktor Poliszczuk, "Ludobójstwo nagrodzone".
Wiktor Poliszczuk, "Nacjonalizm ukraiński w dokumentach".
Wiktor Poliszczuk, "Gorzka prawda: cień Bandery nad zbrodnią ludobójstwa".
Wiktor Poliszczuk, Dowody zbrodni OUN i UPA, Toronto 2000
Wiktor, Poliszczuk, Integralny nacjonalizm ukraiński jako odmiana faszyzmu, Toronto 2000
Wiktor Poliszczuk, Nacjonalizm ukraiński w dokumentach, Toronto 2002-2003
Wiktor Poliszczuk, "Doktryna D.Doncowa - tekst i analiza".
Edward Prus Patriarcha galicyjski.Rzecz o Arcybiskupie Andrzeju Szeptyckim metropolicie greckokatolickim (1865 – 1944 )Wrocław, Nortom 2008
Edward Prus, Atamania UPA, Warszawa 1988.
Edward Prus, Banderomachia, Wrocław, Nortom 2007
Edward Prus, Herosi spod znaku tryzuba, Warszawa 1986.
Edward Prus, Legenda Kresów. Szare szeregi walczące z UPA
Edward Prus, UPA, Warszawa 1994
Edward Prus, UPA armia powstańcza czy kurenie bizunów? Wrocław 1997
Edward Prus, Holocaust po banderowsku, Wrocław, Nortom 2007
Edward Prus, Legenda Kresów. Szare szeregi w walce z UPA.
Edward Prus, SS-Galizien. Patrioci czy zbrodniarze?
Edward Prus, Taras Czuprynka. Hetman UPA i wielki inkwizytor OUN.
Edward Prus, Stepan Bandera (1909-1959). Symbol zbrodni i okrucieństwa
Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, Wrocław 2004.
Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947, Wrocław 2006.
Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Ludobójstwo dokonane na duchowieństwo obrządku łacińskiego przez OUN-UPA oraz zniszczenia obiektów sakralnych rzymskokatolickich na Kresach Południowo-Wschodnich w latach 1939-1947, Wrocław 2008.
Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Henryk Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939‑1946, Wrocław 2007.
Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Czesław Filipowski, Katalog wystawy ludobójstwa dokonanego na Polakach przez OUN-UPA na kresach Południowo-Wschodnich II RP 1939-1947, Wrocław 2008.
Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Przewodnik, Pomniki, tablice pamięci i mogiły na terenie Polski ofiar ludobójstwa dokonanego na Polakach przez OUN i tzw. UPA 1939-1947, Wrocław 2007.
Ewa Siemaszko, Władysław Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2000
Ewa Siemaszko, Wołyń naszych przodków. Śladami życia-czas zagłady, 2008
Alf Soczyński, Krew i ogień, Wydawnictwo My Book, Szczecin 2009.
Stanisław Sosenkiewicz, Norbert Tomczyk, Zbrodnie nacjonalistów ukraińskich na polskich leśnikach w latach 1938-1948, Wrocław 2008.
Stanisław Srokowski, Nienawiść, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Wydawnictwo Arcan, Warszawa 2006.
Stanisław Srokowski, Ukraiński kochanek, Kraków 2008.
Stosunki polsko-ukraińskie, Głos Kresowian, wybór i opracowanie Jan Niewiński, Warszawa 2005.
Ryszard Torzecki, Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej. Warszawa 1993
Józef Turowski, „Pożoga, Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK”, Warszawa 1990.
Wincenty Urban, Droga Krzyżowa archidiecezji lwowskiej w latach II wojny światowej 1939-1945, Wrocław 1983.
Józef Turowski, Władysław Siemaszko, Zbrodnie nacjonalistów ukraińskich dokonane na ludności polskiej na Wołyniu, Warszawa 1990
Leszek Wójtowicz, Później szatan wstąpił w ludzi, Zapiski nie tylko z Wołynia, Lublin 2008.
Józef Wołczański, Eksterminacja Narodu Polskiego i Kościoła rzymskokatolickiego przez ukraińskich nacjonalistów w Małopolsce Wschodniej w latach 1939–1945, Kraków 2006.
Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Przemilczane ludobójstwo na Kresach, Małe Wydawnictwo, Kraków 2008.
.
Stanisław Żurek, UPA w Bieszczadach, Wrocław, Wydawnictwo Nortom 2007.

 

Zarówno polska jak i ukraińska strona dopuszczały się mordów na ludności cywilnej, grabienia wsi, porywania mieszkańców.


http://hubertusz.republika.pl/bieszczady-historia.htm

 

Andrzeju trudno by w takim kotle jaki wytworzył sie na Kresach jedna strona mordowala a druga tylko nadstawiała policzek. Trudno jednak będzie obronić tezę,że byla tam jakaś równowaga.
Kłania sie przy tej okazji problem zaniedbania prowadzenia ( chlubny wyjątek-czas Lecha Kaczynskiego-to a propos zasług z innego wątku) polityki historycznej. I dziś wygląda to tak,że Polska- naród który sprzedany przez Zachod w 1939 musial przyjąć inwazję dwóch najeźdźców, potem sprzedany ponownie w 1945 musiał pzrez 50 lat znosić komunistyczne upodlenie (skutki potrwają jeszcze kilka pokoleń)- musi tłumaczyć się z holokaustu,czy jak ostatnio po raz wtóry z "polskich obozów śmierci". I z jednej strony Pan Prezydent i cała świta ma czas pochylić się nad mogiłami w Jedwabnem (ok-rozumiem) to już dzień później o rocznicy rzezi na Wołyniu nawet jakoś głośniej wypowiedzieć się ( o wyjeździe litościwie nie wspomnę) nie potrafią (brak zrozumienia)...

 

Я действия ОУН-УПА в данном случае не оправдываю. Вот только и АК убивала украинцев, только за то, что были они украинцами. По сути это была гражданская война на этнической почве.

 

Дарю идею: Один памятник, польским жертвам погибшим от рук УПА, и украинским жертвам погибшим от рук АК. И чтобы его сделали два скульптора, один поляк, другой украинец.

 

Przestań pieprzyć andrzej głupoty, to nie była żadna wojna domowa, tylko ludobójstwo dokonane na polakach przez ukraińców.
Ukraińcy z reszta przez cały czas istnienia II RP dażyli do siana zamętu i osłabiania struktur państwa polskiego. W samym 1930 roku ukraińscy bojówkarze dokonali ponad 2200 aktów sabotażu.

"Trzeba krwi-dajmy morze krwi!. Trzeba terroru-uczyńmy go piekielnym. ... Nie wstydźmy się mordów, grabieży, podpaleń. W walce nie ma etyki. Etyka na wojnie to pozostałości niewolnictwa narzuconego przez zwycięzców-zwyciężonym." E. Prus- Herosi spod znaku tryzuba (fragmet broszury wydanej we Lwowie w 1929 roku

"naród nasz wyrzekłby się niezależnej Ukrainy, gdybyśmy pozwolili mu na przyjazne współżycie z Polakami, z tych względów nie chcemy i nie dążymy do pokoju z Polską, z tychże względów odrzucamy z niezadowoleniem wszystko co Polska nam zaoferuje" W. Bączkowski-Sprawa Ukraińska.

Ukraińcy po prostu wyczekiwali na dogodny moment, żeby ostatecznie rozwiązać "polską sprawę" i utworzyć państwo ukraińskie. I za cel honoru postawili sobie, że w tym państwie nie ma prawa mieszkać żaden Polak ani Polka.

Poniżej masz link do strony z najczęściej stosowanymi rodzajami mordów ukraińskich.
http://www.bibula.com/?p=1268

Polacy musieli się jakoś bronić. I pewnie dlatego w akcie desperacji porywali się na ludność cywilną, żeby w jakiś sposób odstraszyć UPA. Zwłaszcza, że ludność cywilna często wskazywała miejsca ukrycia Polaków czy jednostek AK. Nie pochwalam ani nie usprawiedliwiam mordów AK na ludności ukraińskiej, jednak jeszcze raz podkreślam, w większości był to akt desperacji w celu ratowania polaków.

 

И Товарищ Сталин в итоге помирил украинцев и поляков. Может ему громко поаплодируем за столь удачное миротворчество?

 

Ty to pewnie klaszczesz Stalinowi. W końcu to komunista, podobnie jak guru Twoje gazetki-Michnik. Natomiast jeśli chodzi o pogodzenie ubu narodów, to właśnie Stalin je chyba ostatecznie skłócił. A "kością niezgody" jest właśnie pozostawienie polskiego Lwowa po ukraińskiej stronie.

 

Pane DamiaNe, немного нескромый вопрос: Вы сегодняшних жителей Львова, за исключением поляков естественно, просто расстреляете, типа как Сталин польских офицеров в Катыни, или милостиво позволите покинуть им свои жилища, и валить за Збруч на восток?

 

Pytanko do Andrzeja: z polskiej strony i w Polsce są akta śledztwa, prowadzi się sprawy pod tytułem ludobójstwa. Czy kiedykolwiek w życiu spotykałeś coś takiego ze strony ukraińskiej? Aby na Ukraińcach była popełniona zbrodnia ludobójstwa przez Polaków (nie AK, bo AK wtedy nie istniało)?

 

Ответ простой: В Украине, в отличии от Польши, балагана во много раз больше. Этим просто некому заниматься, на госуровне.

Слава Богу, хоть музей Голодомора в Киеве открыли.

 

Skoro masz w podpisie "Kto Ty jesteś, Polak mały" to pisz po polsku, bo to powyżej nawet Google nie dają rady przetłumaczyć...

 

Zbyt nerwowo Andrzeju, zbyt nerwowo...Wolnomyśliciel ma na ogół większy dystans...

 

Pane DamiaNe, niektóre niedyskretne pytanie: Czy dzisiejszych mieszkańcow Lwowa, za wyjątkiem Polaków oczywiście, Pan rozstrzelił by, jak Stalin polskich oficerów w Katyniu, albo łaskawie pozwolił im rzucić swoje domy, i uciec na wschód za Zbruch?

 

Pisze się Zbrucz a nie Zbruch, to tak na przyszłość.
Nic bym im nie zrobił.

 

Каюсь, просмотрел свою ошибку. Я перевод Гугла правил, а это пропустил.

Подарок Пану от меня.