Przyczyny konfliktu polsko-ukraińskiego w latach 1943–45

А было так:
1918 год. Германия и Австро-Венгрия проигрывают войну. В Российской Империи тоже полный балаган, гражданская война. Три европейские империи рушатся полностью или частично.

На их обломках возникают новые государства, в том числе Польша и Западно-Украинская Народная Республика на востоке бывшей Австро-Венгерской провинции Галиция. Этнический состав населения тогда 67% украинцы, 25% поляки, остальные в основном евреи. Львов польский остров в украинском море.
Украинцы объявляют Львов столицей ЗУНР. Вспыхивает вооруженный конфликт между местными поляками и украинцами.
Поляки считают, что Восточная Галичина должна войти в состав Польши. Хотя они и в меньшинстве на этой земле.

Из центральной Польши в Галичину приходят польские войска. Для поляков это, свои пришли с помощью, для украинцев, иностранная интервенция при поддержке 5-й колонны.
Украинцы проиграли ту войну.
II Rzeczpospolita, это не сталинская Совдепия конечно, но и образцом демократии ее назвать сложно. Политика полонизации непольского населения, украинцев в том числе, самого большого нацменьшинства, причем компактно проживающего.

Действие рождает противодействие. ОУН самый радикальный ответ. Были более умеренные,
Дальше вторгается Совдепия, потом Германия. У ОУН самый большой опыт подпольной работы, она даже при Совдепии выжила с 17.09.1939 по 22.06.1941-го. Польское подполье было все практически ликвидировано в советской зоне оккупации.

Надежды руководства ОУН, что немцы позволят им провозгласить независимую Украину, пусть даже в формате Словакии и Хорватии не оправдались. Всех, кого немцы тогда смогли задержать из руководства ОУН(Б) оказались в итоге в концлагере.
В начале 1943-го (формально в конце 1942-го) на Западной Украине возникло украинское партизанское движение. Тогда уже было ясно, что Германия проигрывает войну. Во всяком случае украинская сторона ожидала повторения 1918 года. СССР и Германия взаимно исчерпывают все свои материальные и людские ресурсы (как РИ, Австро-Венгрия и Германия в конце Первой Мировой Войны), и появляется шанс на возникновение Независимой Украины.

Вот только польское подполье заявило: восточные границы Польши по состоянию на 1 сентября 1939-го будут. Хотите Независимой Украины: на востоке от Збруча.
Руководство ОУН-УПА решило, которое было все практически родом с Волыни и Галичини, козырной картой будет в послевоенном мироустройстве для них, если поляков в Западной Украине не будет. Лучше пусть сами за Сан уйдут, но а если не уйдут, тогда методы устрашения… И понеслось.
В 1945-м до обеих сторон вроде дошло, что они ничего не решают здесь и сейчас. Но море крови было уже пролито.

 

Kompletna bzdura! Przecież oni "wojowali" z Nimcami i to Niemcy część z nich wyszkolili u siebie. I oni są winni największych zbrodni w dziejach ludzkości!

 

Сидело руководство ОУН(Б), включая Бандеру, с 1941-го по 1944-й год в Заксенгаузене или нет?

 

A czy zapomniałeś za co on siedział? I że go swoi i zakatrupili (na szczęście).
Tak do słowa, zachęcam do obejrzenia:
http://bezprzesady.pl/aktualnosci/ballada-o-wolyniu-na-youtube
Zachęcam do opisania swoich wrażeń.

 

Не понял. КГБ своим для Бандеры никогда не был. Исполнителем был украинец, но он даже не знал кого убивает.

С таким же успехом можно сказать, что Эмиля Фельдорфа тоже свои убили.

 

Wszystko oni wiedzieli i wywiad mieli dobry, mimo to, że wojna już się skończyła. KGB była jedną z winnych stron i nie więcej, a współpracowali między sobą, bo na początku to Niemcy uczyli się u Rosjan tworzyć obozy koncentracyjne. A że posadzili na 8 lat jakiegoś naczelnika? To dla pokazu, tak jak i cała polityka, i w tamtym czasie też.

 

Andrzeju, oglądałeś Balladę o Wołyniu?

 

Пока времени нет, там больше часа времени.

Не понял, кого на 8 лет посадили и кто? И кому нужно было тогда чего-то показывать таким образом?

P.S. Pani Marysiu, мне крайне любопытна Ваша версия причин , именно причин произошедшего тогда.

 

Przyczyna prosta - dostać ziemię sąsiada. Wprowadzono myśl do narodu i naród idzie za nią. Jak opowiedzieli im, że to realne i ich jest dużo, to już nikt nie był przeciw. A czemu by coś z tego nie dostać? Skoro i tak dają, a jak nie - to zabijają.

 

Jak nie masz czasu na Balladę, posłuchaj to

 

Вообще-то украинцы были на своей земле. Причем абсолютным большинством. Даже по польской переписи 1931-го года, которая по данным польских историков явно завышала процент поляков на кресах (в крайнем случае могу сфоткать страницы из польских книг, вышедших уже в 90-е годы), в Галичине 67%, на Волыни за 80%.

 

http://www.youtube.com/watch?v=luP3YtBTcJk

 

Вообще-то украинцы были на своей земле.

A Polacy nie na swojej?

 

На своей. Только глядя из XXI века... Честный референдум бы надо было провести о принадлежности этой земли в начале 20-х ХХ века. Я понимаю, фэнтази мое.


Когда в Закарпатье в 1938-м что-то маленькое-маленькое украинское возникло, II Rzeczpospolita приложила свою руку, чтобы это украинское ликвидировать.

 

Bili kosami i motykami. Żydówki się nie broniły Agnieszka Domanowska 2012-06-15, ostatnia aktualizacja 2012-06-15 10:23:01.0

Żydówki w bestialski sposób zabite w Bzurach to niejedyne kobiety z getta w Szczuczynie, które zginęły w sierpniu 1941 roku. W trakcie śledztwa, które po 71 latach od zbrodni rozpoczął białostocki IPN, na jaw wyszła kolejna zbrodnia. Sprawcy prawdopodobnie ci sami.

Ta tragedia rozegrała się w gospodarstwie pod Szczuczynem u gospodyni D. (prokuratorzy IPN znają jej nazwisko, ale proszą, aby go nie ujawniać). Okoliczności prawie takie same jak w Bzurach. Żydówki, wypożyczone z getta w Szczuczynie do prac polowych, zostały zabrane z gospodarstwa i zamordowane - kosami, motykami, pałkami i zakopane na polu.

Kto bił? Polacy, mieszkańcy Szczuczyna i okolic. Już wiadomo, że co najmniej trzech z sześciu (już nie żyją) to ci sami, którzy mają na sumieniu 20 kobiet z gospodarstwa w Bzurach. Radosław Ignatiew, prokurator z białostockiego IPN-u, który przez długi czas prowadził śledztwo w sprawie mordu w Jedwabnem, teraz zajął się gettem w Szczuczynie. Ma podejrzenia, że nie tylko w Bzurach i pod Szczuczynem doszło do mordu Żydówek.

Żydzi byli darmową siłą roboczą. Właściciele majątków wypożyczyli kobiety z getta do pracy - taka była wówczas praktyka. - Rolnik wpłacał Niemcom pewną kwotę za wynajęcie osób z getta do pomocy w gospodarstwie. Korzyść mieli z tego wszyscy - i Niemcy, którzy otrzymywali pieniądze, i Polacy, bo mieli tanią siłę roboczą. Także Żydzi byli zadowoleni, bo mogli zdobyć żywność poza gettem - mówi Radosław Ignatiew.

W Księdze Pamięci Szczuczyna jest list Hayki Sojki Golding z 22 lipca 1947 r. Pisała do swego kuzyna i informowała go, co się wydarzyło w Szczuczynie w 1941 roku w sierpniu. ''Wtorek. Zarządcy gospodarstw rolnych zażądali kobiet do pracy w polach przy żęciu zboża, ogrodach. Wybrali ponad 80 kobiet. Gutka Rozental była razem z nimi wybrana. Inne poszły dobrowolnie z nadzieją, że przyniosą może koszyk ziemniaków. Odeszły i nigdy nie wróciły. Zostały zabite, niektóre kosami na polach ze zbożem, inne motykami, jeszcze inne w ogrodach''.

- Wygląda na to, że zbrodnia w Bzurach nie była jedyną tego rodzaju. Natrafiłem na akta kolejnego postępowania. Też kobiety, 11 pokrzywdzonych pochodzenia żydowskiego. Zostały zabite na polu w pobliżu Szczuczyna, gdzie były zatrudnione. Między zabójcami wskazywano trzech sprawców z Bzur. Ta sprawa została umorzona w marcu 1950 r., bowiem część sprawców zmarła, co do innych nie zdobyto dowodów. Okoliczności zabójstw w Bzurach zdają się wskazywać, że sprawcy działali z nienawiści rasowej. Chodziło także o rabunek - mówi prokurator Ignatiew.

W jednym z archiwów państwowych jest jeszcze kilka spraw ze Szczuczyna. Ale to prawdziwa rzadkość. Kiedy w latach 60. był nakaz czyszczenia zasobów archiwalnych, padło na tzw. dekrety sierpniowe. - Kierownik jednego z regionalnych Archiwów Państwowych, który miał wydać zezwolenia na niszczenie tej dokumentacji sądowej, nie zgodził się na to. Prosił w sądach, aby nadal przechowywano akta postępowań o czyny z dekretu sierpniowego. Dzięki takim ludziom materiały tych postępowań karnych zachowały się, a w nich są dane sprawców, personalia świadków i okoliczności zbrodni.

Ignatiewowi udało się ustalić już nazwiska 22 żyjących osób, które zamieszkiwały w Szczuczynie lub Bzurach i w 1941 roku miały minimum 12-13 lat.

Kim były kobiety? Znane jest tylko jedno nazwisko ofiary. Ale nie wiadomo, gdzie została zamordowana. - Przecież miały krewnych, znajomych. Trudno, aby po takiej tragedii nie został żaden ślad. Pech polega na tym, że w wielu przypadkach wymordowano całą społeczność żydowską, a ci, którzy mogli coś wiedzieć, wyjechali za granicę - mówi Ignatiew. - Staramy się ustalić personalia zabitych. Zdarzało się już, że docieraliśmy do rodzin żydowskich ofiar, informując o tym, że polska prokuratura prowadzi śledztwa dotyczące zabójstw ich bliskich.

Kobiety, które pracowały w majątku w Bzurach, również były anonimowe, miały od 15 do 30 lat.

http://wyborcza.pl/1,75248,11935551,Bili_kosami_i_motykami__Zydowki_sie_nie_bronily.html

 

Wątek założyłeś jako temat polsko - ukraiński, a tu piszesz już o Niemcach.

 

Вообще-то о поляках в данном случае речь идет. Просто очень сильные skojarzenia возникают у меня.

Немного нескромно, но маленнькую детальку я про этот Szczuczyn уточнил, и как говорят в России, пазлы легли на свое место.
Т.е. причина, по которой поляки убили тогда этих несчастных еврейских женщин (материальной составляющей там не могло быть в принципе, ведь они из гетто), мне стала ясна.

Рассказать?

 

Ty wogóle wiesz o czym piszesz? Czy może Ci inne historie opowiedzieć?

 

Wiem, bardzo dobrze. Пани конечно имеет полное право рассказать мне что хочет, вот только есть у меня впечатление, что Пани моего совершенного прозрачного намека так и не поняла.

 

Może wytłumaczysz o co Ci chodzi albo powiesz do czego Ci ten wątek potrzebny, który dotyczy rzeczy oczywistych? O przyczynach historycy rozmawiają do tej pory, nawet konferencje prowadzą przez facebook. Faktem jest było, stało się i najważniejsze - przyznanie swojej winy...